به گزارش صابرنیوز به نقل از  روابط عمومی برنامه، برنامه «هاشور» شبکه افق با میزبانی چهره‌ها و افراد سرشناس حوزه‌های اجتماعی تلاش می‌کند تا در گفتگویی صمیمانه، رسانه‌ای برای بیان دغدغه‌ها و مطالبات مردمی در حوزه اجتماعی باشد.
در برنامه شب گذشه «هاشور»، محمدرضا حسینی بای گزارشگر صداوسیما مهمان برنامه بود و به سوالات مردم پاسخ داد و گفت: در هر نقطه ای از کشور که برای تهیه گزارش نیاز بوده است، گزارش تهیه کرده ام و بیشترین گزارشهایم در رابطه با سیل، زلزله، کنکور، جنگ عراق و سوریه بوده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا حسینی بای ماهی است؟ افزود: ماجرای گزارش در سیل آق قلا گلستان از جالب ترین گزارش های دوران زندگی ام بوده است چون واکنش های طنز بسیاری از مردم را داشته است. برای تهیه گزارش در آب رفتم به این دلیل که قصد داشتم فاجعه سیل، گرفتاری و مشکلات مردم را نشان دهم؛ همین اتفاق در کشورهای دیگر دنیا نیز اتفاق می افتد و انتقادی نمی شود اما عکس من در ماجرای سیلاب گلستان تبدیل به یک شوخی شد و در سیل کشورهای مختلف، قله، قابلمه های غذا، آش، آتشفشان و هر جایی که فکر کنید، با عکس من شوخی شد.
حسینی بای اضافه کرد: مراسم ازدواج من در سال ۱۳۹۵ در آسایشگاه جانبازان ثارالله و در کنار جمعی از جانبازان قطع نخاعی برگزار شد، آن هم به این دلیل که این افراد رفتند تا من و شما در آسایش و آرامش زندگی کنیم.
این گزارشگر در رابطه با نحوه ورود به عرصه خبرنگاری توضیح داد: از بچگی علاقمند به اجرا، خواندن سرود و به طور کلی بلندگو بودم اما در یک اشتباه در دانشگاه، به جای رشته علوم اجتماعی، تاریخ دانشگاه تهران قبول شدم در آنجا با یکی از استادان دانشگاه که در سازمان صداوسیما مشغول به فعالیت بود ماجرا را در میان گذاشتم، یک درخواست نوشتم و برای مصاحبه دعوت شدم و بعد از آن موفق شدم تا وارد حوزه خبر شوم.
حسینی بای به بیان یکی از شیرین ترین خاطرات خود پرداخت و گفت: در سال 1385 در واحد مرکزی خبر به عنوان گزارشگر حوزه وزارت علوم انتخاب شدم که اولین گزارش کنکورم با واکنش‌های منفی از سوی مردم مواجه شد و بعد از آن بود که تصمیم گرفتم سال بعد طنز را وارد گزارشگیری کنم؛ از بگووبخندها، خوابگاه ها، نحوه زندگی دانشجویان و شیرینی هایی که دارد، گزارش تهیه کردم تا ورود به دانشگاه برای دانش آموزان شیرین شود.
 وی در پاسخ به این سوال که در سه روز آخر عمرتان چه خواهید کرد؟ پاسخ داد: من پس از فوت پدر خودم و پدر همسرم و همچنین بیماری نامنحوس کرونا بسیار زیاد به این موضوع فکر کردم. در این مدت سعی می کنم تا کسی از من ناراحت نشود و از دیگران طلب حلالیت و در حد توانم به نیازمندان کمک می کنم.
حسینی بای وصیت خود را بر زبان آورد و گفت: وصیت من این است که بخشی از دارایی‌های مرا صرف ساخت درمانگاهی در روستایی دور افتاده کنند تا باقیات صالحات و خیرات من محسوب شده و سعی می کنم خدایی زندگی کنم.