گروه سیاسی صابرنیوز: با نزدیک شدن به پایان سال کم کم فضای کشور به سمت انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ پیش رفته و فعالیت های جریانات سیاسی جدی تر می شود، چهره های متفاوتی از طرفین مطرح و چهره هایی هم هنوز رونمایی نشده اند.اصلاح طلبان اما رویه ای را به پیش گرفتهاند، به دنبال ایجاد رعب و هراس از ورود گزینههای نظامی برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ هستند و دلایل خود را به استناد فرمایش حضرت امام رحمة الله علیه مبنی بر عدم ورود نظامیان به سیاست اعلام می دارند،
ولی حتماً خود بهتر می دانند که در دوره های مختلف و حتی در زمان حیات حضرت امام رحمة الله افراد نظامی بودند که برای انتخابات ریاست جمهوری کاندیدا شدند علیرغم آن واکنش منفی از طرف حضرت امام و یا جریانات سیاسی دیده نشد و از طرفی، در هر دو جریان سیاسی، گزینههای نظامی که آمادگی خود را رسمی و یا غیر رسمی برای کاندیداتوری انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ اعلام نموده اند، حضور دارند، حسین دهقان، هر چند خود را فراجناحی معرفی نموده و حتی در دولت دکتر احمدی نژاد هم مسئولیت داشته، ولی هم در دولت اصلاحات و هم در دولت فعلی وزیر و یا معاون رئیس جمهور بوده عموما او را در اردوگاه اصلاحات می شناسند .
در اردوگاه اصولگرایان هم برادران نظامی سابق و فعلی منجمله آقایان قالیباف، محسن رضایی، ضرغامی، سعید محمد، رستم قاسمی بطریقی از طرف خود با طرفدارانشان اعلام کاندیداتوری نمودهاند.
با اینحال به نظر می رسد، جریان انقلابی ضمن قدردانستن زحمات و خدمات افراد مطرح شده، که به نوعی سوابق نظامیشان میچربد، در صورت ایجاد زمینه های مردمی، نباید هراس از جوسازی داشته باشند، از طرفی باید برای برون رفت از فضای شرطی گزینههای صرفاً نظامی، خارج از این مجموعه ظرفیتهای خود را که کم هم نیستند، به افکار عمومی معرفی نماید.
با اینکه در صورت واکنش منفی اجتماعی، باید مورد توجه قرار بگیرد، اما فی نفسه، داشتن سابقه نظامی در هر دو طیف، نمی تواند امتیاز منفی تلقی شود. با اینحال عاقلانه است که ظرفیت های موفق جبهه ولایی کشور، در گزینههای غیرنظامی که شرایط آنان به واسطه عملکرد، سوابق و توان مدیریتی، پاکدستی و روحیات انقلابی و ... بطور جدی مورد توجه باشد.
این موضوع در چهره هایی در دو طرف قابل معرفی و شناسایی است، در طیف اصلاح طلب گزینههایی چون؛ پزشکیان، کمال خرازی و... را می توان از این جنس نام برد. و در اردوگاه اصولگرایان افراد موفق و شایسته ای مانند پرویز داودی، الهام، محمد عباسی، سعید جلیلی، مخبر و.. از جمله گزینههای غیرنظامی هستند که نشان دادهاند، توان سکانداری و تشکیل دولتی توانمند، با برنامه، مردمی، غیر اشرافی، و انقلابی متشرعانه را دارند.
باید توجه داشت که مردم، چهرهها و مدلهای تکراری، مانند حسن روحانی(رحم اجارهای) را تشخیص خواهند داد، و دیگر به این مدلها اعتماد نمیکنند، زیرا شرایط فعلی جامعه و کشور را که بخش عمده آن، ماحصل مدیریت این افراد و تیم آنان است، اقبالی را برایشان در افکار عمومی متصور نمی نماید. اندکی دیگر شرایط شفافتر و چهره های اصلی جریان ها رونمایی خواهند شد، اما آنچه برای جریانات سیاسی باید مهم باشد و به آن توجه داشته باشند این است که، مردم در شرایطی به سر میبرند که با حرکات نمایشی و پوپولیستی صرف، که عاری از اعتقاد راسخ به وجود مشکلات و داشتن برنامه مدون و تیم قوی برای حل مشکلات است، بدون توجه به آن راه به جایی نخواهند برد.