بعد از انقلاب برنامه های «ورزش و مردم» و «ورزش از شبکه دو»، دو برنامه ورزشی منتخب کانال های یک و دو تلویزیون بوده اند که تا مدت ها تنها تریبون ورزشی رسانه ملی بودند.
برنامه «ورزش و مردم» از سال 59 به بعد در ساعات پایانی یکشنبه شب ها پخش می شد که مجید وارث، اولین مجری این برنامه بود که به علت مشکلات حاشیه ایی وی کنار گذاشته شد و در حدود38 سال مرحوم شفیع پرچم دار برنامه ورزش و مردم بود که بعد از فوت ایشان نیز پیمان یوسفی این برنامه را جمعه صبح ها اجرا می کند.
«ورزش از شبکه دو» هم از ابتدای دهه 60 با اجرای عباس جاراللهی و کوتی گزارش های فوتبالی جهانگیر کوثری آغاز شد این برنامه ورزشی بارها تغییر رویه داد یک بار این برنامه به «ورزش از نگاه 2» با اجرای مرحوم نیما نهاوندیان پخش شد و سپس جهانگیر کوثری از سال 1387 به بعد این برنامه را پس گرفت. و بعد از آن نیز چند بار ای نبرنامه به صورت مقطی با افراد دیگر روی آنتن رفت اما هیچگاه تداوم نداشت تا اینکه چند سالی می شود که کلا برنامه به اسم ورزش شبکه دو در کنتداکتور شبکه دو وجود ندارد.
ولی برنامه 90 در سال 1378 کار خودش را شروع کرد این برنامه در روزهای اولیه، در یک استودیوی کاملاً معمولی ضبط و پخش می شد. استودیویی که در ذهن مخاطببین برنامه دیدینی ها با اجرای جلال مقامی تداعی می کرد، بعدها برنامه 90 صاحب استودیویی شد که بارها مورد انتقاد قرار گرفت اما به هر حال برنامه 90، مبدع و مبدا ساخت دکورهای پیشرفته و شایسته بود، شاید اگر «90» در این عرصه فعالیت نمی کرد، امروز برنامه های ورزشی تلویزیون به همان شیوه سابق با حضور یک مجری و یک میهمان در قالب تصویر پخش می شد.که می توان گفت برنامه نود پیشگام در یکسری از فرهنگ سازی های برنامه های ورزشی در کشور بود . همانطور که در بالا به آن اشاره شد فردوسی پور با تأسی از برنامه های خارجی نگاه جدیدی به مقوله فوتبال کرد که پیش از این برنامه ورزش و مردم و نگاه دو به صورت تخصصی نداشتند برای همین در مدت کوتاهی به یکی از محبوب ترین برنامه های سازمان تبدیل شد.
از همان ابتدا مجری و تهیه کننده برنامه نود جوانی کرمانی به نام عادل فردوسی پور بود وی فعالیت رسانه‌ایی خود را از سال 72 با کار در روزنامه ابرار ورزشی به سردبیری اردشیر لارودی آغاز کرد. وی در آن زمان، دانشجوی سال سوم کارشناسی دانشگاه شریف بود و در بخش ترجمه صفحه فوتبال خارجی کار می‌کرد. او پس از قبولی در آزمون گزارشگری صدا و سیما، کمی از روزنامه‌نگاری فاصله گرفت.
برنامه از سال 72 تا سال 98 شاهد حاشیه های ورزشی و غیر ورزشی مختلفی در این برنامه بودیم از دعوای دادکان ، مایلی کهن و یا درگیری لفظی دایی و علی پروین و یا قلعه نوعی و دیگر بزرگان فوتبال که همه در آن مقاطع به برنامه نود انتقاد می کردند که ؛ این برنامه عامل به وجود آمدن حاشیه ها بین فوتبالیست است و سبب رفتن حرمت ها بین فوتبالی ها می شود. و برخی دیگر هم انتقاد داشتند که این برنامه فراتر از یک برنامه ورزشی عمل می کند و در قالب یک برنامه ترکیبی ورزشی اجتماعی از آنتن زنده شبکه سه در حال پخش است .
از اردیبهشت 97 که معاون سیما وقت حکم انتساب علی فروغی به جای مصطفی پور محمدی را داد وعلی فروغی جوان جایگزین پورمحمدی با تجریه شد شایعه یکسری اختلافات به گوش می رسید اما علی فروغی در آن مقطع از برنامه های زمان مدیریت پورمحمدی از جمله احسان علیخانی وهم برنامه فردوسی پور حمایت همه جانبه کرد اما هر چه زمان می گذشت شایعه اختلاف بین علی فروغی و فردوسی پور پر رنگ تر می شد تا اینکه بعد از جشن بهترین های صدا وسیما در اسفند97 و آن عکس های جهت دار از اوایل سال 98 خبر توقف برنامه نود رسانه ای شد .
در این میان همه آنهایی که یک زمانی به خاطر مسایل فوتبالی و یا غیر فوتبالی این برنامه را مورد نقد قرار می دادند سکوت کردند و خیلی از مدعیان تعطیلی برنامه نود رنگ عوض کردن و خواستار بازگشت برنامه نود به کنداکتور شبکه 3 بودند افکار عمومی که برنامه نود را دوست داشتند و خاطرات خوبی با آن داشتند مقصر تعطیلی برنامه نود را ، علی فروغی و آن جشن قبل از سال می دانستند و کسی انتقاد به علی عسگری و یا میرباقری نداشت و همه هجمه ها به مدیر جوان شبکه 3 مرتبط می شد.
از سال 98 تا هفته گذشته روابط عمومی سازمان صدا وسیما برای روشنگری افکار عمومی گامی در جهت حمایت از آن تصمیم مدیریتی بر نداشت تا اینکه علی فروغی هفته گذشته در یک برنامه لایو اینستاگرامی برخی از واقعیت های برکناری فردوسی پور را بیان کرد . که دوباره موضوع فدوسی پور و برنامه نود را سر خط خبر ها گذاشت.
اینکه شبکه 3 با مدیریت علی فروغی موفق بوده یا خیر موضوعی است که جداگانه باید به آن پرداخت اما مسئله و یا همان حلقه گمشده ضعف اطلاع رسانی است و وقتی کار تاسف بار تر می شود که مدیر یک شبکه خودش در مقام توضیح بر می آید و این تنها نشان از انفعال سیستم روابط عمومی سازمان است که نتوانسته نیاز مدیر شبکه اش را در جهت بیان واقعیت به اذهان عمومی به درستی انجام دهد.
البته نگارنده نسبت به حرف هایی که در لایو علی فروغی گفت نقدهایی دارد ولی موضوع اصلی شأن یک مدیر شبکه است که خودش وارد فضای حاشیه ای می شود و سوال اینجاست که روابط عمومی سازمان در این سالها چه می کرده و چرا استراتژی مناسبی برای تنویر افکار عمومی تعیین نکرده است. البته نگارنده معتقد است که فرودسی پور آنقدر باهوش است که وارد این فضای دوقطبی نشود و تنها بازنده این دوئل مدیر شبکه است که به خاطر فشار ها و ضعف سیستم اطلاع رسانی مجبور شده که یک تنه به دل رسانه ها بزند و واقعیت ها را بازگو کند . همان طور که اشاره شد مجید وارث از برنامه ورزش و مردم به خاطر مسائلی کنار گذاشته شد اما برنامه ورزش و مردم کارش را ادامه داد اینکه فردوسی پور با وارث قابل مقایسه است یا نه و شرایط ان اکنون با وجود شبکه اجتماعی چه تفاوت هایی با آن زمان دارد مقوله ای است که باید روابط عمومی سازمان بازگو کند اما نگارنده معتقد است که تغییر بنا به شرایط هزینه هایی دارد که اگر درست و اصولی مدیریت شود هزینه آن برای سازمان کاهش می یابد موضوعی که در مورد وارث شد اما در خصوص فردوسی پور نشد .
چرا روابط عمومی سازمان در همان ابتدای تعطیلی برنامه نود از همان منتقدان برنامه مصاحبه و یا کلیپی تهیه نکرد چرا موضوع گزاشگری برنامه های ورزشی که شبکه به فردوسی پور پیشنهاد کرده و او امتناع کرده را رسانه ای نکرد؟
اما مهمترین وظیفه مدیران روابط عمومی در تمام سازمان ها این است که ؛ به دلیل انتقال سریع اطلاعات و به دنبال آن شکل گیري افکار عمومی ؛ شـتاب و سـرعت در انتقال مفاهیم مدیریت شده یکی از عاملهاي کنترل کننده بحران؛ پاسخ سریع، به موقع و حساب شده است. چرا که شگفت زدگی و غافلگیري اولین عامل مخرب در بسیاري از بحرانهاست. در بسیاري از مواقـع ،پاسخ گفتن و عمل کردن، فقط چند ساعت و یا کمتر زمان وجود دارد. این ساعتها و لحظه ها ، زمان هـاي تعیین کنندهاي است. زیرا افکار عمومی بسیار سریع شکل می گیرند و زمانی که شـکل گرفـت بـه دشـواري تغییر می یابند.
اینکه مدیر روابط عمومی سازمان فردی کاربلد و متخصص و متعهد است بر کسی پوشیده نیست اما در موضوع فردوسی پور می توانستند با کار رسانه ای و حرفه ای فضا را مدیریت کند تا مدیر شبکه خودش یک و تنها وارد کارز نشود .
